Μετά από μια δροσιστική βουτιά στα καταγάλανα νερά του Κόλπου τη Γέρας, συνεχίζουμε την πορεία μας για το Πλωμάρι, την πιο σημαντική κωμόπολη της Νότιας Λέσβου, για την οποία έχουμε τόσα ακούσει, μιας και θεωρείται -και προφανώς είναι- ένας από τους ομορφότερους παραδοσιακούς οικισμούς του νησιού. Χτισμένη αμφιθεατρικά, αντικρίζει κατάματα το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου, προτάσσοντας τα λιθόστρωτα δρομάκια της, τη λαϊκή αρχιτεκτονική και τη ρυμοτομία, καθώς και το παραδοσιακό χρώμα των κτηρίων της με τα χαρακτηριστικά «σαχνισίνια», καθώς και τα πάμπολλα ανακαινισμένα βιομηχανικά κτήρια, μεταξύ των οποίων ελαιοτριβεία, σαπωνοποιεία, ταρσανάδες και βυρσοδεψεία, τα οποία μετατράπηκαν στην πλειονότητά τους σε Μουσεία και Πολιτιστικά Κέντρα. Το Πλωμάρι, που διασχίζεται από τον χείμαρρο Σεδούντα, χτίστηκε το 1842, όταν εξέλιπε ο κίνδυνος των πειρατών και οι κάτοικοι κατηφόρισαν από το ορεινό Μεγαλοχώρι προς τη θάλασσα. Στο κέντρο του οικισμού δεσπόζει ο Ι.Ν. του Αγίου Νικολάου, χτισμένος το 1847.
